میزبان شما

پارلمان اروپا در قطعنامه‌ای نقض حقوق بشر و "بازداشت خودسرانه" شهروندان دو تابعیتی در ایران را به شدت محکوم کرد. در این قطعنامه از سیاستمداران اتحادیه اروپا خواسته شده در گفت‌وگو با ایران همواره مسائل حقوق بشری مطرح شوند. اکثریت نمایندگان پارلمان اروپا روز گذشته (پنج‌شنبه هشتم ژوئیه/ ۱۷ تیر) به قطعنامه‌ای درباره نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران رای موافق دادند که یکی از محورهای اصلی آن درخواست لغو حکم اعدام احمدرضا جلالی، شهروند ایرانی سوئدی است. جلالی، پزشک و مدرس موسسه کارولینسکا در استکهلم است. او در سال ۱۳۹۵ (۲۰۱۶) در سفری به ایران بازداشت و به اتهام "جاسوسی و همکاری با دول متخاصم" محکوم به اعدام شد. این حکم در دیوان عالی ایران تائید شد. وکیلان جلالی می‌گویند پیش از تائید حکم امکان ارائه مستندات به دیوان عالی را نداشته‌اند. کارشناسان حقوق بشری سازمان ملل در ماه مارس امسال در بیانیه‌ای تاکید کردند اعتراف‌های جلالی که مبنای صدور حکم دادگاه بود زیر شکنجه گرفته شده و وضعیت جسمی او به خاطر فشارها و دوران طولانی حبس در سلول انفرادی "واقعا وحشتناک" است. به

  در قسمت قبل با مطرح‌کردن اشعیا ۹: ۶ که در آن «پسر» را پدر سرمدی می‌نامد، پرسیدیم که مگر اشکالی دارد که ما پسر را پدر خطاب کنیم؟ یا به عبارتی دیگر، عیسی مسیح را پدر خطاب کنیم؟ و اینکه آیا ما از نظر الهیاتی می‌توانیم چنین کنیم؟ پاسخ، منفی است. اما تفصیل آن: کلمۀ پدر در کتاب مقدس «אָב اَب»، در حدود ۱۱۹۱ بار به کار رفته است که شش بار آن به صورت آرامی آمده است. اصطلاح پدر «אָב اَب» در عهد عتیق، به معانی متنوعی به کار رفته است  که این معانی با توجه به سبک و سیاق متن، معنای خود را می‌یابد. این اصطلاح گاهی اشاره به پدر و یا پدر بزرگ دارد، گاهی برای احترام‌گذاشتن به حاکم، نبی و یا کاهن به ایشان اشاره دارد و گاه نیز به بنیانگذار یک گروه یا صنف اشاره می کند. برای مثال پیدایش ۲۱:۴ این‌طور می‌خوانیم: « و نام برادرش یوبال بود. وی پدر همۀ نوازندگان بربط و نی بود.» گاهی به خداوند اشاره دارد (هشت بار در عهد عتیق) که صفت پدری او را در قبال اسرائیل بیان می‌کند. گاه به مقام خداوند به‌عنوان آفریننده و منشاء اشاره دارد (اشعیا۶۳: ۳). (لازم به ذکر است که در عهد عتیق اصطلاح پدر نسبت به خدا جزو اسامی رسمی و م